W dzisiejszych czasach wady postawy to dolegliwość cywilizacyjna, która wymaga szybkiej interwencji terapeutycznej. Szybko i w porę zdiagnozowana wada postawy daje możliwość optymalnej korekcji. Terapia wad postawy ma za zadanie przywrócenie prawidłowej postawy ciała, czyli takiej, która zapewnia optymalne zrównoważenie i stabilność ciała oraz pracę narządów wewnętrznych przy minimalnym wysiłku mięśni. Przyczynami wad postawy mogą być:

• Wrodzone zaburzenia układu ruchu, słuchu lub wzroku
• Nawykowa nieprawidłowa postawa – przyjmowana podczas codziennych aktywności
• Zaburzenia układu nerwowego, mięśniowego lub kostno-stawowego
• Powikłania urazów

Wyróżniamy wady postawy w obrębie:

• Kręgosłupa: skoliozy oraz zaburzenia krzywizn fizjologicznych kręgosłupa (plecy okrągłe, wklęsłe, wypukło-wklęsłe i płaskie)
• Klatki piersiowej: klatka szewska i kurza
• Kończyn dolnych: kolana szpotawe i koślawe, płaskostopie, stopa końsko-szpotawa, koślawa i szpotawa

Terapia wad postawy opiera się przede wszystkim na dokładnie zebranym wywiadzie oraz badaniu, podczas którego terapeuta poznaje czynniki wpływające na powstanie i rozwój wad postawy na jakie narażony jest pacjent, ocenia wygląd postawy całego ciała statycznie i funkcjonalnie, np. w trakcie chodu, ocenia napięcie mięśniowe oraz zakresy ruchomości poszczególnych stawów. To pozwala na ustalenie: przyczyn zaburzeń postawy i dobranie dla każdego pacjenta indywidualnych ćwiczeń korekcyjnych oraz specjalistycznych metod fizjoterapeutycznych, a także nauki ergonomicznego wykonywania czynności dnia codziennego. Metody fizjoterapeutyczne stosowane w moim gabinecie w leczeniu wad postawy to m.in.:

• Terapia mięśniowo-powięziowa (FM Fascial Manipulation)
• Terapia punktów spustowych
• PNF
• Kinesiotaping

Nie należy zapominać o profilaktyce wad postawy, którą powinno się stosować od najmłodszych lat. Do profilaktyki zalicza się m.in. sposób pielęgnacji niemowlęcia wykonywanej przez rodziców , czyli: sposób podnoszenia, karmienia, ubierania i zmieniania pieluszki, których wykonanie zgodne jest z neurorozwojowymi zasadami terapii NDT Bobath. Tego wszystkiego rodzice mogą nauczyć się w trakcie wizyty fizjoterapeutycznej. Takie działania zapobiegają występowaniu asymetrii ułożeniowej u dziecka, która może objawić się w postaci wady postawy w późniejszym czasie. Kolejnym okresem krytycznym jeśli chodzi o rozwój wad postawy jest wiek 6-7 lat.

Zmienia się wtedy poziom aktywności dziecka w związku z pójściem do szkoły oraz kończy kształtować się chód. Ostatnim ważnym etapem, w którym dziecko powinno być poddane szczególnej obserwacji jest okres pokwitania przypadający na około 10-12 lat. Jest to czas szybkiego wzrostu ciała, a także występowania dużych zmian hormonalnych organizmu, co wpływa na dynamikę ruchu, koordynację oraz siłę i sprawność mięśni. Zastosowana właściwa profilaktyka w ww. etapach rozwoju może zapobiec powstaniu wad postawy, co przełoży się na komfort i jakość funkcjonowania w dorosłym życiu.